Staropolski piernik dojrzewający cz.1 – przygotowanie ciasta

W dawnej Polsce piernik świąteczny zaczynało się piec grubo miesiąc wcześniej, przed nadchodzącymi świętami Bożego Narodzenia. Ciasto powinno bowiem leżakować przez okres co najmniej trzech tygodni. Podczas tego okresu czasu w cieście zachodzi bowiem fermentacja. Dopiero po upływie tego czasu piekło się go i odstawiało na kolejne kilka, kilkanaście dni, aby ciasto zmiękło. Następnie gotowy piernik przekładało się powidłami lub masą bakaliową lub orzechową oraz polewało różnymi polewami.

Składniki:

• 500ml miodu
• 2 kubki (pojemność 200ml) cukru
• 200g masła
• ½ kg mąki pszennej
• ½ kg mąki żytniej
• 3 jajka
• ½ kubka mleka
• 3 łyżeczki sody
• sól
• 2 łyżeczki cynamonu
• 2 łyżeczki imbiru
• ½ łyżeczki czarnego pieprzu
• ½ łyżeczki zmielonych goździków
• 1 łyżka kakao
• 2 kubki bakalii (u mnie były to w równych proporcjach migdały oraz rodzynki)

Miód z cukrem oraz masłem powoli podgrzewamy, stale mieszając, aż do połączenia wszystkich składników. Przygotowaną masę odstawiamy do przestygnięcia.

Do schłodzonej masy dodajemy jajka, mąki, sodę rozpuszczona w zimnym mleku oraz przyprawy. Ciasto dobrze wyrabiamy.
Migdały rozłupujemy, obieramy i kroimy. Rodzynki myjemy i osączamy.

Do wyrobionego ciasta dodajemy bakalie i ponownie wyrabiamy, formując kulę.
Gotowe ciasto wkładamy do szklanego lub emaliowanego naczynia, okrywamy i odstawiamy w chłodne miejsce na okres co najmniej kilkanaście dni.

Ciąg dalszy nastąpi w połowie grudnia… ;)